ضوابط پارکینگ – ضوابط طراحی پلان معماری پارکینگ طبق مبحث ۴

میدان و یا خیابانی را تصور کنید که همه صاحبان خودرو ماشین خود را کنار این خیابان یا میدان پارک کرده اند. و ساختمانها هیچ پارکینگی در خود نداشته باشند. چنین محله یا شهری، یک بلبشوی بزرگ خواهد بود. پس می توانیم با این تصور، ضرورت وجود پارکینگ در ساختمانها را بهتر متوجه شویم. برای همین ضوابطی برای پارکینگ ساختمانی وضع شده است. حال که به ضرورت و اهمیت این ضوابط پی برده ایم، بیاییم ضوابط پارکینگ را با هم بررسی کنیم.

ضوابط پارکینگ: تعاریف

برای درک بهتر مقررات پارکینگ بهتر است با برخی تعریفها آشنا شویم.

• پارکینگ مورد نیاز: بر اساس این که یک ساختمان اداری یا مسکونی است و، یعنی بر اساس کاربری آن، و نیز متراژ آن، مشخص می شود این ساختمان حداقل چند پارکینگ باید داشته باشد.
• پارکینگ بسته: فضایی از یک ساختمان است که جهت توقف وسایل نقلیه در نظر گرفته می شود.
• پارکین مزاحم: پارکینگها باید فضا داشته باشند که ماشین به راحتی در آن ورود و خروج کند. اگر دو توقفگاه جلوی هم هستند و یکی هنگام خروج باید به ماشین دیگر بگوید که جابجا شود تا بتواند خارج شود، به این وضعیت، پارکینگ مزاحم می گویند. قیمت پارکینگ مزاحم کمتر از پارکینگ غیرمزاحم است، و هنگام ساخت و یا خرید خانه بهتر است به این موضوع توجه کنید. این وضعیت برای صاحبان هر دو ماشین گرفتاریهایی می سازد.
• پارکینگ اختصاصی: وقتی در سند مالکیت یک واحد ساختمانی ذکر شده این یک پارکینگ مختص آن واحد است، به آن پارکینگ اختصاصی می گویند. در واقع فقط واحد مذکور می تواند از آن توقفگاه بهره ببرد.
• پارکینگ مشاع: برعکس پارکینگ اختصاصی، آن توقفگاهی است که در سند مالکیت هیچ یک از واحدها ذکر نشده است. و یا مالکیت آن کاملاً در اختیار یک نفر نیست. و همه مالکین به نسبت سهم خود حق استفاده از آن دارند.
• پارکینگ عمومی: به توقفگاه بیرون از خانه و ساختمان می گویند مثل محل پارک در خیابان و کوچه و پارکینگهای طبقاتی.
• گروه بندی پارکینگها: شامل پارکینگ کوچک دارای حداقل سه توقفگاه خودرو، متوسط با چهار تا حداکثر بیست و پنج توقفگاه خودرو و بزرگ که بیش از بیست و پنج توقفگاه خودرو دارد.